Eigenlijk had ik zondag de Cote d’Opale willen lopen. Twee dagen voor de start werd die trail echter afgelast (covid 19). Dat was balen. De trailhormonen begonnen behoorlijk op te spelen en dan krijg je dit. Gelukkig kreeg ik een tip dat er voor de Pietersbergtrail nog startbewijzen waren. Zo ging de reis zondag niet naar Wissant maar naar Maastricht.
Dat die Trail Cote d’Opale niet doorging bracht in Noord-Frankrijk bijna een volksopstand teweeg. Heel veel gepikeerde deelnemers liepen afgelopen weekend toch over de parkoersen en de sociale media ontploften bijna van verontwaardiging. Duizenden reacties op allerlei berichten verschenen er. De ene natuurlijk wat genuanceerder dan de andere. Ze gingen over appels, peren, knollen, citroenen, zure druiven, spek, bonen, gebakken peren, boter op hoofden, rotte appels, vlees, vis, kaas, brood, gare rapen, rotte vis, enzovoorts.
Dat de trail werd afgelast kon zo hier een daar nog wel op begrip rekenen. Het aantal besmettingen (covid 19) was de dagen daarvoor in Pas de Calais snel toegenomen. Maar dat andere evenementen wel gewoon doorgingen, dat maakte veel reaguurders woedend. Wat mij betreft terecht. In Bethune, in hetzelfde district, mocht deze autorally wel doorgaan. Het publiek stond gezellig bij elkaar, geen politieagent te zien. Zie het filmpje.
Misschien ook goed om te weten dat zondagmorgen foutparkeerders in Wissant en omgeving massaal op de bon werden geslingerd. Niet ver daar vandaan werd de voetbalwedstrijd Lille-Metz gevolgd door een paar duizend toeschouwers. Die deden ongestraft van alles wat niet mag: zingen, spreekkoren aanheffen, juichen. Allemaal gevaarlijke activiteiten in verband met besmetting (covid 19). Bij de Trail Cote d’Opale waren juist allerlei maatregelen genomen om besmettingen te voorkomen. Een ruimere startlocatie, ruimere parkeerplaatsen, een lange brede weg na de start, verplicht dragen van mondkapjes, gereguleerde tijden voor het ophalen van startnummers, starten in kleine groepen, minder drankposten, verbod om supporters mee te nemen, geen huldigingen.
Ik heb begrip voor allerlei maatregelen om het virus (covid 19) in bedwang te houden. Maar niet op deze manier. Mensen begrijpen het niet als ze zelf niet eens onder strikte voorwaarden mogen hardlopen terwijl vlakbij publiek hutje mutje naar race-auto’s staat te kijken. Zo komen de complottheorieën vanzelf.
Bij Maastricht ging de Pietersbergtrail gelukkig wel gewoon door. Dat er daardoor geen 62 kilometers maar ‘slechts ’32 op het menu stonden, was gezien de staat van mijn rug eigenlijk helemaal niet zo erg. Over de Pietersbergtrail heb ik al eerder geblogd, altijd in positieve bewoordingen. Mooi parkoers, goed georganiseerd. Dit keer werd bij binnenkomst je temperatuur gecheckt, waren er voor het ophalen van startnummers aparte looproutes en gingen de eerste vier kilometers over wat bredere wegen door de krater van de mergelgroeve. En er was er een aangepaste start (allemaal covid 19).
Bij het vertrek zouden om de vijf seconden steeds vijf deelnemers starten. Dat was een lachertje.
Let op op het commentaar van de starter aan het eind van het filmpje en op de reacties op facebook. Nou, ik was er WEL bij, ben als een van de laatsten gestart en heb de hele procedure dus lang en goed kunnen bekijken. Er deugde geen ene jota van. Ik vind het ook stom van de organisatoren om dit filmpje op Facebook te zetten. Ze kunnen er als de pandemie nog niet voorbij is (covid 19) bij vergunningaanvragen flink mee om de oren worden geslagen.
Verder geen klachten, al was het jammer dat we niet over Belgisch grondgebied mochten (covid 19) en daardoor twee identieke rondjes moesten lopen. Eindelijk weer eens getraild, het was een gezellige dag en wie weet komend er volgend weekend nog eentje bij. Dan ligt het in de bedoeling om met mijn neef Martijn een trail in de Ardennen te lopen. We hebben het er al jaren over om samen eens ergens te lopen en nu gaat het er, ijs en weder dienende (covid 19), toch echt eens van komen.
En dan nog iets heel anders. Pieter heeft een prachtig gedicht over een potlood geschreven. Heeft niets met (covid 19) te maken. Ja, echt. Dat kan!
koh-i-noor hb
je eindeloze verlangen naar de puntenslijper
met zijn zessen in een kartonnen doosje
tussen de b2 en de h2
altijd het mannetje met de stofjas achter de toonbank
die moderne dingen levert
altijd het rinkelende belletje van de kassa
maar niet voor jou
wachtend op de schrijvende hand
alle woorden die er al zijn
in alle talen ook cijfers en hiëroglyfen
ze popelen om losgelaten te worden
je bevat het hele universum en al het leed van de wereld
alle liefdesbrieven en alle schetsen van de schilder
stel een meisje
jouw punt op het papier in haar dagboek
en de woorden die maar blijven komen
jouw grafiete woorden over haar toekomstdromen
tranen vervagen jou
jij berg van licht met je zwarte kern
met je onbegrensde mogelijkheden
het hele universum ligt voor je open
of een wiskundige die verdergaat dan e=mc2
en dit noteert
de nobelprijs ontvangend met jou in zijn binnenzak
je staat dan toch maar mooi op het podium
of een dichter
die een prachtig sonnet schrijft
over innerlijke vergezichten en ander moois
verrukt over de woordenstroom
de pers lovend
of een schaakgrootmeester
de notaties van de wereldberoemde partij
later van commentaren voorzien als facsimile uitgave
transformatie
of een componist
de noten slordig op de lijn plaatsend
de tempoaanduiding doorgehaald en opnieuw
eeuwige roem in klank
of de bevindelijk gereformeerde dominee
uitroeptekens in de kantlijn van de preek zettend
waar zijn vibrato moet aanzwellen
of de wereldberoemde atleet
die zijn nieuwe marathonrecord vet onderstreept
in zijn dagboek schrijft
of een kolenboer die je punt likkend
het afgeleverde mud noteert
en jou gedachteloos met zijn zwarte hand
achter zijn oor klemt
pieter